Verzamelaars kijken veel en zien veel. Ze maken ongedwongen en vaak eigenzinnige keuzes. PARTS programmeert vanuit die bijzondere keuzes en neemt ontdekkingen, meningen en ervaringen van verzamelaars als startpunt voor een tentoonstelling.
PARTS is een particulier initiatief en wil niet alleen het Nederlandse kunstenveld verbreden, maar ook verzamelaars motiveren om hun collectie en gedrevenheid te delen.
ANBI
Stichting PARTS Project had een culturele ANBI status.
Privacy beleid
Wij zijn er van bewust dat u vertrouwen stelt in ons. Wij zien het dan ook als onze verantwoordelijkheid om uw privacy te beschermen. Op deze pagina laten we u weten welke gegevens we verzamelen en hoe we hiermee uw gebruikservaring verbeteren.
Day-to-day running
Cees van den Burg
Media aandacht voor de opening van PARTS
De Witte Raaf, juli-augustus 2016
NRC, 22-03-2016
De Volkskrant, 08-03-2016
Den Haag Centraal, 03-03-2016
Steun Mondriaan Fonds
Voor 2018-2019 heeft PARTS een Werkbijdrage Kunstinitiatieven ontvangen van het Mondriaan Fonds.
Het is najaar 2022. De warme bijna lenteachtige lucht in Den Haag maakt de aanblik van herfstbladeren onwennig. In Parts Project is de laatste tentoonstelling gaande met ‘Werken en verhalen uit de Agnes & Frits Becht Collectie’. Het is het sluitstuk van een drieluik tentoonstellingen met de titel Verzamelen Verzameling. En het vormt het sluitstuk van alle tentoonstellingen die PARTS sinds haar opening heeft gehouden. Per 7 november 2022 sluit PARTS na zes jaar en 26 projecten haar deuren. Tijd voor een terugblik.
Het is najaar 2015. In Den Haag borrelt en bruist het van ideeën over een nieuw te openen kunstruimte. Er is nog geen definitieve naam, geen logo, geen tentoonstellingsprogramma. Wel: een goed idee van Cees van den Burg en een geschikte ruimte aan de Toussaintkade. En niet onbelangrijk: tijd en geld. Na jaren van stilletjes nadenken en maanden van concreet voorbereiden opent op 6 maart 2016 Parts Project haar deuren. Een ruimte die zich richt op het tentoonstellen van kunst uit particuliere verzamelingen, waarbij de blik van de verzamelaar leidend is.
Initiatiefnemer Cees van den Burg verwoordde de motivatie voor deze koers van het programma als volgt: ‘Verzamelaars kunnen ongedwongen keuzes maken en zich laten leiden door hun eigen smaak, gevoelens en ogen. Ze zijn vaak zoveel slagvaardiger dan musea of andere kunstinstellingen en kunnen door hun netwerk en budgetten vaak veel sneller signaleren dan instituten. Deze kwaliteiten worden benut in de programmering van PARTS.’
Het idee lag al een tijdje te smeulen. Als verzamelaar is Van den Burg al enkele keren gevraagd om zijn eigen collectie tentoon te stellen. Maar daar heeft hij geen interesse in. Het liefst verdwijnt hij achter de collectie, de schilderijen en de kunstenaars. Dus het naar voren treden als verzamelaar en het tentoonstellen van ‘zijn’ collectie, past niet. Hij wil liever de krachten bundelen en in gezamenlijkheid met andere verzamelaars tentoonstellingen maken waarin werken uit particulier bezit worden samengebracht. Vandaar ook de naam die hij bedacht: PARTS, een plek waar van afzonderlijke delen één geheel wordt gemaakt – net als in een collectie.
De openingstentoonstelling is een intuïtieve duo van Jos van Merendonk en Bob Law, twee mannen met een zeer consistent oeuvre wiens werk niet vaak te zien is in de Nederlandse galerie- of museumwereld. Het is dit type kunstenaars waar PARTS graag een plek voor biedt. Juist de veelal – in Nederland – onderbelichte kunstenaars vinden hun weg naar de tentoonstellingen in het programma, met name in solo’s. Het werk van videokunstenaar Peter Bogers wordt getoond in PP04, van Jaap van den Ende in PP05, Paul Neagu in PP11, Jouke Kleerebezem in PP13, Jan van den Dobbelsteen in PP14 en Werner Cuvelier in PP15. Opvallend veel mannen, overigens.
Steeds vormt de signalerende eigenzinnige blik van een verzamelaar het startpunt. Het programmeren vanuit zo’n persoonlijk startpunt geeft een vrijheid die in PARTS wordt benut. De tentoonstellingen hoeven geen 100 % sluitend concept te hebben: het mogen ook poëtische samenkomsten zijn die veel meer zijn ingegeven door persoonlijke combinaties dan door een verantwoord kunsthistorisch of hedendaags thematisch perspectief. Die vrijheid is voornamelijk voelbaar in de duotentoonstellingen die worden gehouden, zoals de eerder genoemde openingstentoonstelling, maar bijvoorbeeld ook in PP07 Jeroen Doorenweerd meets Gutai, PP16 Ewerdt Hilgemann & Diet Sayeler of in een groepstentoonstelling zoals PP19 Meet Me in the Middle. Vanaf het eerste project worden bij de tentoonstellingen brochures gemaakt met daarin een essay en / of een toelichting op de kunstwerken uit de tentoonstellingen.
Binnen de programmering is een belangrijke plek weggelegd voor tentoonstellingen waarin het draait om de praktijk van verzamelen. Soms door daar in thematiek aan te refereren, soms door de collectie van één verzamelaar centraal te stellen. De eerste tentoonstelling die rondom een dergelijk thema is samengesteld is PP03 Show Me Your Vital Parts waarin een enscenering is gemaakt met diverse kunstwerken en de vraag stelt hoe de context bepaalt hoe we naar een kunstwerk kijken. PP08 richt zich op verzamellijnen die al dan niet bewust gekozen worden door een verzamelaar. In dit geval Reyn van der Lugt in wiens collectie zich werken bevinden die reflecteren op (kunst)geschiedenis en collectioneren. PP06 maakte een associatieve keuze uit de collectie van Piet Cleveringa. Hij was een verzamelaar die al in de jaren tachtig tentoonstellingen samenstelde uit zijn eigen collectie: ‘accenten’ noemde hij die.
PP21, PP22 en PP23 diepen het thema verzamelen verder uit, maar in wezen wordt de privéverzameling op eenzelfde manier beschouwd. Hoewel er in het finale drieluik voor gekozen is om te zoeken naar kenmerken van de verzamelaar, blijkt in de tentoonstellingen de kunst toch het hoogste woord te voeren. En maar goed ook! Galeriehouder Kees van Gelder, verzamelaar van immateriële kunst Frits Bergsma en de collectie Agnes & Frits Becht door de ogen van hun kleindochter. Waar Van den Burg in een sluitstuk de vinger op wilde leggen is enerzijds ongrijpbaar en anderzijds al gedaan in de twintig voorgaande projecten. Alle verschillende perspectieven in 23 projecten zijn puzzelstukjes geworden van een vrij volledig beeld dat er van de verzamelaar is geschetst.
Hoewel het tonen van particuliere collecties gangbaar is, is programmeren vanuit de blik van de verzamelaar dat niet. De eigenzinnige tentoonstellingen die hieruit voortvloeiden komen ten einde nu PARTS haar deuren sluit. De website blijft bestaan als archief voor de nieuwe perspectieven die aan de oeuvres zijn toegevoegd, de recensies en brochures. PARTS nam met haar insteek een unieke positie in de Nederlandse kunstwereld. Met Private Art Sharing als doel, wist het tentoonstellingsprogramma iets van de mystiek van de kunstverzameling bloot te leggen.
Menno Dudok van Heel & Judith de Bruijn (curators)